Russisch eten in La France Profonde

Mijn favoriete leerling heet Grigory. Niemand is zo ad rem, zelfrelativerend en charmant als hij. Grigory is Parijzenaar van geboorte, maar Rus van afkomst. Hij komt op pianoles omdat hij bij het zien van een piano altijd aan zijn oma in Sint Petersburg moet denken, die zo mooi Chopin speelde. Dat hij 72 jaar oud is, houdt hem niet tegen. Grigory heeft wel gekkere dingen gedaan in zijn leven. Zo heeft hij bijvoorbeeld al vijf huizen compleet gestript en gerenoveerd, min of meer eigenhandig. Als hij er dan eindelijk in kon gaan wonen, was de lol eraf en verkocht hij het zaakje weer. Toen hij drie jaar geleden in de Lot kwam wonen en besloot een pittoresk boerderijtje te kopen – traditioneel en pierre, alles d’origine en onbewoonbaar – haakte zijn vrouw af. Die woont nu in Bordeaux in een stadsappartement en samen doen ze het co-ouderschap voor zes katten. ‘Ik snap wel dat ze geen zin meer had hoor,’ zegt Grigory, die nog liever dan pianospelen hele lange verhalen vertelt en daarbij het stof van de toetsen aait, ‘eigenlijk had ik er ook niet aan moeten beginnen. Maar ja, ik ben nu begonnen.’ 

Natuurlijk heeft Grigory helemaal geen tijd om piano te spelen. Zijn huis moet af en dat al drie jaar lang. Het is indrukwekkend hoe ver hij al in zijn eentje, soms met hulp, gekomen is. Een aannemer heeft het oorspronkelijke huis twee keer zo groot gemaakt. Het geraamte is klaar: de muren staan, er zit een dak op. De rest doet mijn pianoleerling zelf. Ramen erin, isolatie zetten, vloerverwarming aanleggen, betonvloertje storten. Is het nou al een keer klaar, vragen zijn kinderen, die vooral in de zomer graag bij hun vader in en om het zwembad liggen (want dat was natuurlijk als eerste klaar, first things first). Als dochterlief daar weer een keer naar geïnformeerd heeft, klaagt Grigory in de pianoles steen en been over grenzeloos egoïstische kinderen die alleen maar met vakantie willen komen en geen oog hebben voor hun vader die zo aan het beulen is. Ondertussen is hij beretrots op de keuken die hij eigenhandig heeft aangelegd, met mooie natuurstenen tegels op de vloer. En hij toont, als hij ons op een hete zomeravond heeft uitgenodigd voor een Russische maaltijd, de enorme ren die hij voor zijn katten gemaakt heeft, omdat die de neiging hebben om te verdwalen terwijl ze aan het spelen zijn. Nu kunnen ze op onderzoek uit zonder dat hij ze ergens uit een boom moet redden (want hij klimt als het moet ook in bomen).

De Russische maaltijd had eigenlijk in de winter plaats moeten vinden, want Grigory wil ons borsjt laten eten. Maar het kwam er steeds niet van en zo staat er nu op het terras, naast het zwembad, onder de parasol, een grote pan dampende winterstamp. Maar eerst krijgen we blini’s met een dienblad vol zalm, heilbot, forellen-eitjes en vispaté. En wodka. ‘Drink maar leeg,’ houdt onze gastheer de fles bij, ‘dan krijg je meteen nieuwe.’

Dat Grigory in zijn werkende leven een succesvol zakenman is, merken we in zijn gastheerschap. Hij is gastvrij en dwingend. We drinken dan ook braaf onze glazen leeg (dat is net als bij mijn Onkel Herbert, een origineel Pruisische ijzervreter van inmiddels 91 jaar. Je hoeft niet te proberen om aan je glaasje Wacholder te nippen. Nee, dat moet meteen achterover, hinten hoch, en dan hup, gauw een tweede. Je ziet die gewoonte ook nog weleens op teevee in oude Krimi’s) en vertrouwen er maar op dat de blini’s voor een goeie bodem zorgen. Omdat de schaal met vis voldoende is voor een halve schoolklas, krijgen we niet veel borsjt weg. Eigenlijk zijn het twee hoofdgerechten, bedenk ik tijdens het eten. Een bietenslaatje bij die vis, eventueel brood of pannekoekjes in plaats van blini’s en je hebt een verrukkelijk licht etentje. Maar drink er geen wodka bij, dat is te dodelijk. Eerder een mooi wit wijntje.

Makkelijke bietensalade

Snij gekookte bieten in dunne schijfjes.
Maak een dressing van mosterd, kappertjes, olijfolie, honing, zout, peper, balsamico-azijn.
Hussel goed door de bietjes heen en laat intrekken.

Doe de salade in een mooie schaal en garneer met

• Plakjes hardekookt ei
• Schijfjes avocado 
• Geroosterde pijnboompitten

© 2016 Anke de Bruyn. All rights reserved.