Ook vandaag ziet de
zondagmarkt van Cazals weer rood en groen en geel met groenten van de zomer.
Dus eten we tomatensoep, gazpacho, ratatouille, courgettetaartjes en nog meer
ratatouille. En als we niet meer weten wat we nog meer moeten variëren, gaan we
alles vullen met gehakt. Gevulde courgette, gevulde aubergine, gevulde paprika,
gevulde tomaat, ja zelfs gevulde ui lukt met een beetje prutsen nog best. Wil
je het vegetarisch, dan kun je bijvoorbeeld weer aubergine gebruiken om je
paprika te vullen. Zo komen die seizoensgroenten wel op.
Het water liep me dan ook
gevaarlijk in de mond toen ik op één van de twee grote (= niet-producteur) kramen
een NIET-seizoensproduct zag liggen, namelijk een hele dikke bloemkool. Ik
kreeg meteen zin in mijn favoriete studentenschotel: laagje aardappelpuree (uit
een pakje, indertijd), laagje platgekookte bloemkool en heel veel kant-en-klaar-geraspte kaas (aan kruiden deed je als student niet). Those were the days.
Op het kaartje van afkomst stond Bretagne. Lokaal zat, voor iemand die in het Zuidwesten zit. Kom, mag best een keer, zeker nu ik al wekenlang ratatouille uit Dégagnac acht kilometer verderop aan het versnaaien ben.
Omdat de Bretonse kool niet meer in mijn rolwagentje paste, droeg ik hem op de arm, als een baby. En werd meteen gestraft voor de koop. De eerstvolgende kraam waar ik langsliep, maakte geluid. ‘Ze koopt een bloemkool, ze loopt met een bloemkool, wat gaat ze er mee doen?’ Het was de kaasboer die dankzij zijn kwaliteit en olijfgroene ogen (daar heb je er veel van, hier) een goede handel heeft met een verrukkelijke Morbier. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen op zulk gefluister, dat toch wel iets had van bouwvakker-op-de-steiger-contact. Maar vooral voelde ik me nogal schuldig omdat ik in de hoogzomer een winter/voorjaarsgroente had gekocht. ‘Oui,’ zei ik dus alleen maar, vergezeld van een laf lachje. Hij fronste en daar kwam het: ‘Ze zijn niet in het seizoen!’ riep hij van achter zijn kazen. Een voorbijganger keek naar mijn bloemkool. ‘En ik hoef van jou geen kaas!’ dacht ik terug en maakte me uit de voeten.
Merde nog eens aan toe. Vermoeiend hoor, zoveel bewustzijn. Die bloemkool keek me gewoon lachend aan. Dat weersta je toch niet? Maar okee, de kaasman had gelijk: Wat gaan we er mee doen?
Ik stel voor iets simpels met veel smaak en een exotisch tintje.
- Snij je bloemkool in roosjes, leg in zout water en spoel af.
- Laat de roosjes zachtjes gaarkoken in een laagje sinaasappelsap uit een pak. Voeg tijdens het koken wat zout, drie eetlepels geraspte kokos en een paar scheppen kerriepoeder naar smaak toe.
- Kook rijst, zorg dat de korrels mooi droog zijn. Roer erdoorheen: een in stukjes gesneden banaan en een half gesnipperd en in olie gefruit uitje. Hou warm.
- Rooster een handje cashewnoten of pinda’s in een pan met een laagje olie.
- Schep tot slot een lepel crème fraîche door het bloemkoolmengsel heen, verplaats naar een mooie schaal en garneer met de noten en wat verse koriander.
- Serveer met de rijst en komkommersala - die is dan weer van het seizoen.
© 2017 Anke de Bruijn. All rights reserved
