Silence, deel II

Wat vooraf ging...

Terug in Les Arques duw ik het tuinhek van mevrouw Hémon open. Lara komt blaffend aan gestormd met een scheldende meneer Hémon achter haar aan. ‘Larrà! Arrête, merde!’ brult hij bij wijze van begroeting. Ook mevrouw Hémon heeft het weer op een gillen gezet en roept van achter uit de tuin dat ik naar haar toe moet komen. De hond draaft blij blaffend achter me aan en ik hoor een korte jank als Lara geraakt wordt door een stuk hout dat haar achterna gegooid wordt.’Putaing! Tais-toi merde alors!’ klinkt meneer Hémon achter ons. 

Mevrouw Hémon is verguld met het bezoek dat haar smetteloze gite komt bewonderen. Kijk. Kijk hier. Helemaal schoon, de vloer. Ik hou het steeds schoon hoor. Die schilderijtjes zijn mooi, vindt u niet? Die heeft een oude schoolvriendin uit Parijs gemaakt. Hier is de keuken. Kijk, in de kastjes, alles helemaal schoon en compleet. Borden, ziet u, bestek, glazen, alles is er. En een magnetron, kookplaatjes. En hier, kijk, de afwasmachine. Het moet wel luxe zijn begrijpt u. Voor iemand als de directeur van het Parijse symfonieorkest. Maar iedereen mag in de gite hoor. En we hebben het mooi en praktisch ingericht hè. Het moet niet te vol. Die geweien aan de schoorsteenmantel, dat vind ik te gek. Mijn man wilde het per sé. Maar niet iedereen is er van gediend, weet u. We moeten ze binnenkort maar weghalen. Het zijn bovendien stofnesten. En ik wil alles graag schoon en opgeruimd houden. Ah, die kunstenaars! Zie u deze ladenkast? Kijk, ik laat het even zien. Schalen, pannen, alles keurig opgeruimd. En toen die kunstenaars hier vorig jaar zaten. Ze hadden alles gewoon door elkaar teruggezet. Ik ben een hele ochtend  bezig geweest om ’t weer op te ruimen. U kunt zich niet voorstellen… Ah, u gaat al naar boven. Ja, daar hebben we hele mooie slaapkamers. Met uitzicht op de kerk, kijk, en op de heuvel tegenover. Daar wonen in de zomer Duitsers. ’s Nachts is het huis verlicht. Alsof ’t Versailles is. Ach en weet u, vorig jaar hadden we een hele groep violisten hier. Ik was in de tuin aan het opruimen en ze zaten met de ramen open hier boven te spelen. Nou, wat een leven, nietwaar? Een gratis concert! 

Ja, inderdaad, dat is de badkamer. Kijk, ik laat ’t even zien. Lichtknopje, ziet u wel? En de deuren van de douche gaan zó open, naar binnen. Dus niet naar buiten. Dat moet ik elke keer goed uitleggen, anders gaat het mis. En wat vindt u van dat kamerscherm? Prachtig, niet? Mijn schoolvriendin uit Parijs heeft ‘m meegenomen. Ze zei: Elodie, die is zo praktisch voor je gite. Kun je alles achter opruimen. Ze had gelijk hoor. Ik ben er heel blij mee. En hier, een apart toilet. Met lichtknopje, kijk. Wat zegt u? Ja, dat zijn de klokken van twaalf uur. Goed, we gaan naar beneden. Ja, ik ben zo blij met mijn mooie tuin. Kijk, de irissen bloeien nu al zo mooi. Ze dijen uit hoor. Als u er na de bloei een paar wilt hebben, dan moet u maar langskomen. En kijk, deze kleine bloemetjes in het gras, dat zijn wilde geraniums. We hadden hier een professor in de biologie, die heeft me dat verteld. Ik geef u het telefoonnummer van mijn zoon, die beheert de gite. Wilt u niet even binnenkomen? Kijk, Lara is al wat rustiger. Ze kent u nu al. We hadden hier de chef d’orchestre uit Toulouse, die vond Lara zo leuk. Een heel bekend orkest, wist u dat? Toulouse. Ze treden overal ter wereld op. Vorig jaar waren ze hier. Niet allemaal natuurlijk. Zo’n groot orkest past niet in de kerk. Wilt u niet een koekje? Ze zijn verrukkelijk. Mijn oude schoolvriendin uit Parijs heeft ze meegenomen. Kijk, hier is het nummer. Lekker koekje, nietwaar? Ze zijn heel exclusief. Uit Parijs. Fijn met u te praten. En heel graag tot ziens. Bisou, bisou. Oh wacht, ik geef u lelietjes van dalen. Ze brengen geluk. Hoewel, eigenlijk brengen ze pas op 1 mei geluk. Maar ik geef ze nu vast. A bientôt madame, en het allerbeste met uw koor.

Avond, thuis op de heuvel. Nog even wat spelen in de muziekschuur. Ik stap naar buiten en mijn blik wordt naar boven gezogen. Een hemel met duizenden sterren staart me aan vanuit het heelal. Diepe stilte, complete duisternis. Ondanks alle mevrouwen en meneren Hémon is het toch de rust die het zuidwesten domineert. 

nog een verhaal in twee delen met een daadkrachtige dame in de hoofdrol, klik hier...

© 2016 Anke de Bruyn. All rights reserved.